Leuk om te weten…
- In 1990 ben ik afgestudeerd als kleuterleidster in O.-L.-V.-Waver. Vol enthousiasme ben ik altijd actief geweest in de vrije kleuterschool in Herselt Centrum.
- Ik heb (bijna) altijd de leeftijd van de 3-jarigen voor mijn rekening genomen. Bij deze kinderen voelde ik mij dan ook super.
- Doch, wanneer wij op schoolreis gingen fronste ik dikwijls de wenkbrauwen. Ofwel was de omgeving niet geschikt voor kleuters, ofwel was er geen ruimte voorzien om ’s middags deftig te eten, ofwel was er onfatsoenlijk en onaangepast sanitair, … kortom er was altijd wel iets dat we misten voor onze kleuters.
- Zo droomde ik op een nacht van mijn eigen kinderboerderij, of beter gezegd mijn eigen Mijn droom begon meer en meer te groeien toen we ook het varkensbedrijf van mijn ouders overnamen. En als het kriebelt, … kun je niet blijven krabben. Dus, verstand op nul en eraan beginnen!
- De grote vakantie van 2003 was één grote werkvakantie. Het was ons gelukt om de derde week van september van start te kunnen gaan.
- Zo word ik ’s morgens nog dikwijls wakker met weer nieuwe ideeën, en dan, werk aan de winkel.
- Tegen het voorjaar dat volgde hadden we al vele dingen aangepast en bijgemaakt. Deze trend zet zich door en we weten nu al dat ons project nooit volledig klaar zal zijn. Altijd zijn er dingen die je verandert, aanvult, uitbreiding neemt, …
- Eén ding heb ik mijn man moeten beloven, niet te veel meer te dromen, want dat brengt enorm veel werk mee …
- Ondertussen zijn we met de varkensboerderij gestopt en kunnen we meer aandacht schenken aan de akkerbouw.
- Het is nu ook mogelijk om ons nog meer te richten op de dieren van de kinderboerderij… die op hun beurt ons een handje (of tandje) toesteken. Zo nemen onze ezels en onze mini-paardjes elk een domein voor hun rekening om het gras te onderhouden. Dit wil zeggen dat onze wekelijkse opdracht met de grasmachine voor die locaties verleden tijd is. Dank u wel viervoeters !